نصب تندیس های مفاخر علمی و ادبی و قهرمانان ملی در میادین امری پسندیده است و باعث حفظ ارزشهای فرهنگی و تقویت هویت ملی مردم میشود، اما اگر تندیس جنایتکاران، قاتلان و متجاوزان به حقوق بشریت به عنوان مفاخر یک جامعه در معرض دید مردم قرار گرفت، نشان از ذات و هویت مردم و نظام سیاسی آن جامعه است که همچنان با افتخار در پی تداوم کارهای افرادی هستند که تندیس آنها را ساخته و در معرض نمایش قرار می دهند.
اما ظاهراً همه افراد جوامع غربی با نظر و اهداف نظام های سیاسی خود موافق نیستند و به تندیس های جنایتکاران تاریخ آن جوامع، به چشم بت هایی نگاه می کنند که ماهیت آنها هیچ قرابتی با حقوق بشر و منافع آنها ندارد، لذا بت شکنی در قرن ۲۱ را آغاز کرده اند.
امید که بت های لیبرال دموکراسی غربی در اذهان لیبرالهای وطنی و ماله کشان بر جنایات غربی هم بشکند، هرچند خداوند در سوره بقره آیه ۱۸ میفرماید "صم بکم عمی فهم لا یرجعون" (آنها کر و گنگ و کورند و از ضلالت خود بر نمی گردند)
دیدگاه ها