علت اصلی این اختلاف، لغو تحریم تسلیحاتی ترویست‌های سوریه است. فرانسه و انگلیس خواهان لغو این تحریم هستند و آلمان و چند کشور دیگر، حفظ آن را خواستارند. با اینکه بررسی و تصمیم‌گیری در این باره به نشست وزیران خارجه اعضای اتحادیه اروپا محول شده که قرار است در روزهای 22 و 23 مارس (2و3 فروردین 92) در بروکسل برگزار شود، انگلیس و فرانسه پیشاپیش اعلام کرده‌اند بدون در نظر گرفتن نتیجه این نشست، ارسال سلاح به ترویست‌ها را آغاز می‌کنند. از سال‌ها پیش، حضور پررنگ آمریکا در غرب آسیا (خاورمیانه) مانع تحرک جدی کشورهای اروپایی مانند انگلیس و فرانسه شد که از گذشته در این منطقه حضور و منافع داشتند. با به اجرا درآمدن توطئه برهم زدن آرامش سوریه، این دو کشور احساس کردند با فرصت‌طلبی و نقش‌آفرینی بیشتر در تحولات سوریه به‌گمان خود می‌توانند در مسائل آتی منطقه، نقش‌ محوری پیدا کنند تا به نحوی دور ماندن از تحولات سال‌های دور منطقه را جبران کنند. چه‌بسا اصرار این دو کشور برای ارسال سلاح برای تروریست‌های سوریه بی‌ارتباط با پایان دوره آموزشی 300 تروریست‌ نباشد که آمریکایی‌ها آن‌ها را در اردوگاهی در اردن آموزش داده‌اند. چنانچه این ارتباط قطعی باشد و فرانسه و انگلیس نیز تصمیم‌شان را برای ارسال سلاح به شورشیان، عملی کنند، باید شاهد شدت یافتن درگیری‌ها طی ماه‌های آینده بود و این هشداری است برای مقامات سوریه و کشورهای حامی سوریه که باید پیش از تقویت بیشتر تروریست‌ها، با کمک بیشتر به سوریه، این کشور را برای غلبه کامل بر تروریست‌ها یاری کنند.