همزمان با آغاز مراحل ساخت خط‌ لوله گاز صلح در خاک پاکستان که دوشنبه هفته جاری، کلنگ آن بر زمین زده شد، واشنگتن که به‌شدت با اجرای این پروژه مخالف است، به اسلام‌آباد هشدار داد که عملیاتی شدن این پروژه می‌تواند باعث وضع تحریم‌های اقتصادی برضد پاکستان شود. این اظهارات، واکنش تند مقامات پاکستان را در پی داشته است. دکتر عاصم حسین، مشاور رئیس‌جمهور پاکستان در امور نفت و انرژی، در این‌باره گفت: «اجرای پروژه خط‌لوله صلح برای پاکستان و ایران مثل یک شاهرگ حیاتی است و تحت هیچ شرایطی از این پروژه عقب‌نشینی نمی‌کنیم.» وی تأکید کرد: «کسانی که با اجرای این پروژه مخالفند، دشمن پاکستان هستند.» در آغاز گفت‌وگوهای کشیدن این خط لوله، هند نیز حضور داشت و قرار اولیه ادامه خط لوله تا هند بود و به همین سبب هم نام خط لوله صلح بر آن گذاشته شد؛ اما در میانه راه، هندی‌ها زیر فشار سنگین آمریکایی‌ها مجبور شدند با اکراه از این پروژه بسیار ارزشمند کنار بکشند. با وجود کنار رفتن هندی‌ها، ارزش فعلی این خط لوله باقی است و آنچه که بیشتر آمریکایی‌ها را نگران کرده، ارزش‌های بعدی این خط لوله است. وضعیت جغرافیایی، جمعیتی و اقتصادی کشورهای پیرامون این خط لوله به گونه‌ای است که حوزه بخش‌های مهمی از منابع این کشورها را به این خط لوله گره می‌زند و در واقع در آینده نزدیک، همان اتفاق خواهد افتاد که آمریکایی‌ها از آن بیمناکند و  برای جلوگیری از انجام آن تلاش می‌کنند. بر اساس این توصیف که برگرفته از واقعیات موجود منطقه پیرامونی این خط لوله است، نه اینکه در آینده هندی‌ها طالب این خط لوله می‌شوند که چین و افغانستان نیز برای استقبال از آن لحظه‌شماری می‌کنند. چنانچه مسائل فنی اجرای این پروژه و مسائل سیاسی که در ورای آن نهفته است، با آینده‌نگری و حوصله لازم مدیریت شود، این خط لوله می‌تواند منشأ تحولات مبارکی در منطقه باشد که برخلاف منافع و خواست استکبار، منافع کشورهای منطقه را تأمین می‌کند.