پایگاه اینترنتی هیل10 ژانویه 2015 (۲۰ دی) در مقاله‌ای به چشم‌انداز گفت‌وگوهای هسته‌ای میان ایران و گروه 1+5 پرداخت و نوشت: گروه 1+5 و ایران، گفت‌وگوهای فشرده‌ای را به‌منظور رسیدن به توافق هسته‌ای پیگیری می‌کنند که تا پیش از ضرب‌الاجل 1 مارس برای رسیدن به چارچوب توافق، دشوارترین مرحله است. ایران و غرب باید بیش از گذشته به‌منظور رسیدن به نتیجه تلاش کنند. در عین حال، تداوم تمدید گفت‌وگوها نیز به لحاظ سیاسی و اقتصادی ممکن نیست. عوامل مختلفی از جمله لغو ناکافی تحریم‌ها، تندروها در کنگره آمریکا و ایران و بلندپروازی‌های برخی از اعضای گروه 1+5 دریچه فرصت برای رسیدن به توافق را کوچک‌تر می‌کند. مطابق توافق موقت کنونی، کاهش تحریم‌های اقتصادی در بلندمدت، تأمین‌کننده رضایت ایران به حد کافی نیست.

در ادامه مقاله آمده است: دولت روحانی نیز به دلیل تعهد خود برای ارتقای اوضاع اقتصادی ایران با تنگنا رو‌به‌روست و تداوم این وضعیت برای وی چالش‌ساز خواهد بود. از ماه ژوئن نیز قیمت نفت کاهش یافته و امروز به حدود 50 دلار برای هر بشکه رسیده است. کاهش قیمت نفت، درآمد ایران را کاهش داده که چیزی حدود 50 درصد درآمدهای این کشور متکی بر بخش نفت است. در صورتی که آمیزه‌ای از عدم کاهش تحریم‌ها و کاهش قیمت نفت به بحران در میان رهبران ایران منجر شود، پیشرفت در گفت‌وگوهای هسته‌ای با چالش رو‌به‌رو می‌شود. در صورتی که رئیس‌جمهور جدیدی که به رسیدن به توافق علاقه‌مند نباشد، انتخاب شود، دیپلماسی هسته‌ای به‌طور کامل می‌تواند به شکست بینجامد. تهدید دیگر پیش روی توافق‌نامه نهایی، چشم‌انداز تحمیل تحریم‌های کنگره آمریکا علیه ایران است. اعضای کنگره که از گفت‌وگوهای هسته‌ای کنونی ناخشنود و ناراضی هستند، ممکن است تحریم‌های جدیدی علیه ایران تصویب کنند تا این کشور را سریع‌تر به پایان برنامه هسته‌ای هدایت کند.

در پایان مقاله آمده است: چنین سناریویی یکی از انگیزه‌های اصلی را که ایران به میز مذاکره کشاند، تضعیف خواهد کرد. تحریم‌های جدید غرب سبب می‌شود ایران به عدم جدیت غرب برای توافق و بسته شدن مسیر لغو تحریم‌ها پی ببرد. به‌علاوه، تشدید تحریم‌ها توسط آمریکا، توازن و هماهنگی میان اعضای گروه 1+5 را بر هم خواهد زد و سبب می‌شود سایر طرف‌های گفت‌وگو پا پس بکشند. این وضعیت، امیدهای رسیدن به توافق را بر باد خواهد داد. چالش دیگر میان اعضای گروه 1+5 بلندپروازی‌های چین و روسیه است. در صورت طولانی شدن گفت‌وگوها بدون رسیدن به نتیجه، این دو کشور از گفت‌وگوهای هسته‌ای خارج خواهند شد. ایران برای سرمایه‌گذاری و کمک‌ خارجی به‌منظور توسعه تولید نفت و به‌ویژه گاز خود به شرکای بین‌المللی نیاز دارد. در نهایت، روسیه و چین ممکن است به جای ماندن در گفت‌وگوهایی که مانع از ورود سرمایه‌گذاران خارجی و فرصت اقتصادی در ایران شود، ترجیح دهند به همکاری دوجانبه اقتصادی با ایران وارد شوند و برای این نوع همکاری، ارزش بیشتری قائل خواهند بود. سیاست داخلی در ایران نیز وضعیت کنونی را تحمل نخواهد کرد. برخی تندروها در ایران استدلال می‌کنند که گروه 1+5 بیش از ایران به توافق هسته‌ای نیاز دارد. برای اینکه گفت‌وگوها به شکست نینجامد، ایران باید شواهد و مدارک واقعی ارائه دهد و اعتمادسازی کند.

تحلیل‌:مدتی است که اخبار و تحلیل‌های خارجی بر روی تحریم‌های کنگره جدید آمریکا که دیگر در اختیار دموکرات‌ها نیست، تمرکز کرده‌اند تا با بزرگ کردن خطر آن برای ایران، ایران را به پذیرش وضع موجود وادارند، حال آنکه ایران نه اینکه به تهدیدات کنگره جدید اعتنا ندارد، که به‌وضع موجود نیز اعتراض دارد و آن را برنمی‌تابد و غرب باید تمام حقوق هسته‌ای ایران را بپذیرد و آن را به رسمیت بشناسد.